Czcionka:

• Czcionka domyślna
• Czcionka średnia
• Czcionka duża
• Zmień kontrast

Przedszkole nr 7 im. Marii Kownackiej

21-040 Świdnik ul. Hryniewicza 7

tel. 817 512 807

Niby tacy sami, a jednak inni. (01.06-05.06.20r.)

1. „Święto Wszystkich Dzieci”

„Dziwni goście” - posłuchajcie i (z pomocą rodziców) nauczcie się naszej nowej piosenki.

https://www.youtube.com/watch?v=Mq5LVKj8pXQ

 „Dzieci są różne...” - posłuchajcie wszystkich piosenek i opowiadania - a później spróbujcie razem z rodzicami odpowiedzieć na zamieszczone niżej pytania:)

„Jesteśmy dziećmi” https://www.youtube.com/watch?v=7K3_mSb1zRQ

„Kolorowe dzieci”- Majka Jeżowska https://www.youtube.com/watch?v=Y_kIVuTfVk4

„Opowiadanie o dwóch światach” - słuchanie listu czytanego przez rodzica - doskonalenie uważnego słuchania.

„Namaste - witajcie, pochodzę z Indii i mam na imię Amishi, co w moim języku - hinduskim - oznacza delikatność. Podróżuję po różnych światach i lubię poznawać różnych mieszkańców. Odwiedziłam kiedyś świat, w którym wszystko jest takie samo, każde dziecko jest identyczne, wygląda i zachowuje się tak samo, mówi tym samym językiem.

Pytania:

Czy według was taki świat byłby ciekawy?

Czy chcielibyście, aby każdy wyglądał tak samo?

A jak byście rozpoznawali swoich rodziców? itp.

„Mieszkańcy różnych krajów” - zabawa logopedyczna. Rodzic zachęca dziecko, by wyobraziło sobie, że pochodzi z egzotycznego miejsca, gdzie mówi się równie egzotycznym językiem. Proponuje, by dziecko spróbowało mówić językiem kraju, w którego nazwie schowały się sylaby stanowiące wszystkie „słowa” tego języka. Język „ożywa” dzięki uczuciom, które dziecko spróbuje wyrazić. Wśród nich powinny znaleźć się między innymi: radość, gniew, smutek. Rodzic zachęca do improwizacji, proponując np. język kraju Lalami:

W kraju Lalami panuje radosny nastrój, gdyż wszyscy mieszkańcy mają dziś jakieś swoje małe święto. (Dziecko nadaje ciepłą barwę wypowiadanym w ciągu sylabom: la-la-mi.) W wersji trudniejszej rodzic proponuje, by dziecko spróbowało swoich sił jako tłumacz, który podaje poprawne imiona. Odgadując, jaka sylaba ukryła się w imieniu, jest w stanie ustalić nazwę państwa. Rodzic do każdej wypowiedzianej sylaby imienia dodaje sylabę "la", np. O-la – la-la, Ka-la – sia-la, To-la – mek-la. Dziecko próbuje odgadnąć imiona i wskazać dodawane sylaby.

Rysowanie siebie  w swoim ulubionym ubraniu, ze swoją ulubioną  zabawką. Kolorowanie ramki swoim ulubionym kolorem. Samodzielne pisanie swojego imienia ( swoich imion)- Karta pracy, cz.4, s.54-55

Opowiadanie o tym, jak Olek i Ada obchodzili Dzień Dziecka. Układanie zdań o każdym obrazku. Pisanie samodzielnie  lub z pomocą osoby dorosłej imienia dziecka. Ozdabianie pola z imieniem.- Karta pracy, cz.4,s.58

2. „Najlepsza jest wspólna zabawa”

„Wesoła matematyka” - Rodzic daje dziecku dwie figury geometryczne wycięte z papieru (trójkąt i kwadrat) oraz 10 spinaczy do bielizny. Podczas zabawy po każdym pytaniu możemy głośno przeliczać klamerki - dotykając ich po kolei. Zaczynamy zwracając się do dziecka:

- Weź kartonik w kształcie trójkąta. Będziesz przypinać klamerki… Najpierw dwie, potem dwie, potem jeszcze dwie. Rodzic demonstruje dziecku jak to się robi.

- Przypnij klamerki i policz ile jest ich razem.

- Teraz odejmujemy. Jest sześć klamerek. Odejmij dwie… Ile zostało? Odejmij kolejne dwie… Ile zostało? Odejmij jeszcze dwie… Ile zostało?

Wymieniamy trójkątny kartonik na kwadratowy. Będziemy znów przypinać po dwie klamerki:

- Przypnij dwie klamerki i jeszcze dwie… Ile to jest? Dodaj dwie klamerki… Ile ich jest teraz? Dodaj jeszcze dwie….Ile jest ich razem?

- Teraz odejmujemy po dwie. Klamerek jest osiem. Odejmij dwie… Ile teraz jest? Odejmij jeszcze dwie… Ile tu jeszcze jest? Odejmij kolejne dwie… Ile zostało? I znów odejmij dwie… Ile jest teraz?

„Najpierw skłon” - gimnastyka przy muzyce.

https://www.youtube.com/watch?v=FZ3pj_ZkldQ

„Koniki” – zabawa inscenizowana do utworu literackiego. Rodzic proponuje dziecku, żeby wysłuchało wiersza, którego bohaterami są piernikowe koniki.

Koniki - Anna Kamieńska

Cwałowały czerwone koniki.

Kopytkami biły, pędziły.

Przesadzały bystre strumyki,

Po kamieniach, po drogach dudniły.

I po lesie, i po łące, i po moście,

W kłus, galopem, cwałem – przez powietrze.

I parskały, że będą goście,

I uszami strzygły na wietrze.

A były to koniki z piernika,

Lukrowane, cukrem osypane.

Kiedy im się znudziło brykać,

Poszły prosto do buzi – same.

Dziecko ruchami warg i języka prezentuje podróż koni (kląska, prycha, oblizuje wargi). Rodzic zachęca dziecko do improwizacji, ale zwraca uwagę na tempo wykonywanych ćwiczeń (kłus – wolno, galop – dość szybko, cwał – szybko). Na koniec dziecko naśladuje ruchem koniki (biega, przeskakuje przeszkody, parska).

Karty pracy, cz.4,s. 56-57

3. „Cieszę się, że Cię widzę”

„Mieszkańcy świata” – oglądanie zdjęć dzieci i dorosłych z różnych stron świata. Rodzic zachęca dziecko do oglądania przygotowanych fotografii przedstawiających dzieci i dorosłych z całego świata. Dziecko uważnie obserwuje oraz wskazuje podobieństwa i różnice wśród przedstawicieli różnych ras i narodowości (np. nazywa odcień skóry, opisuje budowę ciała, ubiór...). Wskazuje mieszkańca Afryki, Azjatę, Eskimosa, Indianina. Rodzic tłumaczy dziecku, że mimo różnic w wyglądzie każde dziecko potrzebuje miłości i przyjaźni, a wygląd nie może być powodem odtrącenia kogokolwiek.

Eskimosi

Indianie

 Mieszkańcy Azji

 Mieszkańcy Afryki

„My dzieci świata”- film edukacyjny dla dzieci. https://www.youtube.com/watch?v=zl_dYe03Yx0

„Ćwiczenia z liczeniem w podskokach” - zabawy i ćwiczenia muzyczno-ruchowe opierające się na liczeniu do dziesięciu oraz wspierające koordynację ruchową dziecka.

https://www.youtube.com/watch?v=bzboHM5GUzg

„Człowiek” – wysłuchanie wiersza M. Mazan, nauka rozpoznawania i nazywania części ciała ludzkiego.

Człowiek - Maciejka Mazan

Posłuchajcie, to jest wierszyk całkiem nowy.

Każdy człowiek rozpoczyna się od głowy.

To jest włosów sto tysięcy albo więcej.

Oczy, usta, nos i uszy, szyja, ręce.

To jest brzuch, taki brzuch,

co na nogach stoi dwóch.

To są stopy i już koniec. Chcecie więcej?

Posłuchajcie, to jest wierszyk całkiem nowy.

Każdy człowiek rozpoczyna się od głowy...

Rodzic pierwszy raz recytuje wiersz, wskazując po kolei części ciała na sobie. Przy kolejnej recytacji dziecko wskazuje części ciała na sobie samym, następnie na rodzicu lub rodzeństwie.

Karty pracy, cz.4,s.59

Nauka wiersza Krystyny Datkun- Czerniak Wszystkie Dzieci

W sercach dzieci                                  Mają prawo do miłości

Radość gości                                        - przecież po to są!

- gdy bezpieczne są.

4. „Wszędzie mieszkają dzieci”

„Dzieci świata” - rozmowa z rodzicem na temat mieszkańców z różnych części ziemi (Załącznik - Dzieci świata). Porównywanie wyglądu, odczytywanie ciekawostek na ich temat.

Po obejrzeniu ilustracji oraz informacjach na temat mieszkańców z różnych części świata, proponujemy narysowanie ilustracji pokazującej jednego z wybranych mieszkańców świata.

Zachęcamy do wysyłania nam zdjęć waszych pracJ

„Filip i list do przyjaciela” (Załącznik - Ilustracja z opowiadaniem) – wysłuchanie ilustrowanego opowiadania, rozmowa na jego temat.

Pytania do opowiadania:

– W jaki sposób Filip skontaktował się z Kubą?

– Kiedy można powiedzieć, że ktoś jest prawdziwym przyjacielem?

– Czy możliwa jest przyjaźń na odległość? W jaki sposób należy ją pielęgnować?

Dziecko odpowiada na pytania i odwołuje się do własnych przeżyć i obserwacji.

„Koperta” – składanie kopert z papierowych kwadratów. Rodzic demonstruje dziecku papierową kopertę wykonaną z kartki. Zadaje pytania:

– Jak myślisz, co to jest? Do czego służy koperta?

– Z czego jest zrobiona?

– Gdzie można kupić koperty?

– Jak myślisz, czy można samemu zrobić kopertę?

Dziecko próbuje składać kartkę tak, by powstała prezentowana forma. Poniżej link do filmu instruktażowego „Jak złożyć kopertę z papieru?” https://www.youtube.com/watch?v=NIwqKoAFZdg

5. „Wesoły świat dzieci”

„Co najbardziej lubią dzieci?” – wysłuchanie wiersza U. Kozłowskiej, wypowiadanie się na temat osobistych preferencji w różnych dziedzinach życia, np. dotyczących jedzenia.

Co najbardziej lubią dzieci - Urszula Kozłowska

Co najbardziej lubią dzieci?

Lubią, kiedy słońce świeci!

Bo zależnie od pogody,

nie ma lodów... lub są lody.

Kiedy jest na dworze plucha,

to na zimne mama dmucha

i przekonać nas się stara,

że złapiemy katar zaraz.

O co, mamo, tyle krzyku?

O tę słodycz na języku?!

Mama płacz podnosi wielki,

że zmienimy się w sopelki

i na samą myśl dygoce...

– Może zjedzcie dziś owoce?

Może ciastka, budyń, kisiel?

To, kochani, zdaje mi się,

lepiej wyjdzie wam na zdrowie...

Oj, ta mama, jak coś powie!

O co mamo tyle krzyku?

O tę słodycz na języku?!

Lecz w upale dla ochłody

nawet mama liże lody

i w ogóle się nie złości

o mrożone te pyszności.

Sama zjada ich dość sporo,

wciąż się dziwiąc, skąd się biorą

nasze śmiechy i chichoty...

Ale chyba już wie o tym...

Że nie warto robić krzyku

o tę słodycz na języku!

Dziecko wspólnie z rodzicem zastanawia się, czy dorośli i dzieci zawsze lubią to samo i czym kierują się przy wyborze.

 „Po wąskiej dróżce” – zabawa ruchowa z ćwiczeniami równowagi. Rodzic zachęca dziecko, by wyobraziło sobie, że spaceruje po wąskiej ścieżce. Układa skakankę w dowolny kształt i zachęca, by dziecko pokonało drogę. Pilnuje, żeby dziecko zachowało prawidłową postawę (wyprostowane ramiona, proste plecy) i dokładnie wykonało zadanie.

„Gimnastyka w domu i w przedszkolu” - propozycja ćwiczeń przy muzyce dla dzieci i rodziców -  https://www.youtube.com/watch?v=9lZviQRE6dQ

Galeria

• Przegląd Twórczości
• Plastusiowe wieści
• Rekrutacja do przedszkola
• Ogłoszenia - covid